Brekr Model B – 2022 (Weektest)

Wat opviel met de verbeterde accu was hoe soepel de Brekr mee ging met het overige verkeer. Dit maakte het rijden in de stad erg gemakkelijk, omdat je op veel plaatsen op de weg moet rijden in plaats van het brommer/fietspad. Bij de stoplichten is het tussen de auto’s door naar voren rijden gemakkelijk en in mode 4 is de Brekr sportief genoeg, zodat als je vooraan staat bij het stoplicht je ook lekker snel weg bent. Uiteraard betekent meer acceleratie minder range, maar de huidige range is vergelijkbaar met de concurrentie, ondanks de verbeterde acceleratie.

Binnen de stad is de optie om het “motor”geluid aan te zetten een fijne toevoeging, eentje die ik verwacht op meer merken/modellen te zien in de toekomst. Inhalen van fietsers wordt hiermee een stuk veiliger. Op het moment dat je in de buurt komt zet je het geluid aan, je past je snelheid iets aan en in de meeste gevallen geven ze je de ruimte die nodig is om er veilig langs te komen. Als je geheel stil aan komt zijn er fietsers die je horen en je ruimte geven buiten de stad, maar binnen de stad verdwijnt de Brekr tussen de Stadse herrie en is de optie om gehoord te worden een veilige toevoeging. Persoonlijk gebruikte ik het geluid alleen bij inhaalmomenten, en heb ik de rest van de tijd in stilte gereden.

Buiten de stad is de Brekr eigenlijk nog fijner om te rijden. Hier komt de sportieve kant beter tot zijn recht en kan je de motorbanden die onder de Brekr zitten tot volle glorie gebruiken. Ja, motorbanden onder deze elektrische scooter. Zowel voor als achter een 100/90 r17 band. De grote wielen helpen met verwerken van oneffenheden op de werk. Het geveerde voorvork en een uniek veersysteem achter dempen de oneffenheden nog verder weg en vangen de meeste drempels moeiteloos op. Belangrijk is hierbij wel dat je de vering zo goed mogelijk naar eigen gebruik en gewicht instelt. Dit is gelukkig zowel voor als achter zelf te doen.
Op de meeste vormen van wegbedekking rijdt de Brekr soepel door. Bij bepaalde kinderkopjes werd je wel lichtjes heen en weer gehusseld, maar dat zal bij de meeste tweewielers zou zijn, zeker op hogere snelheden. Op gravel en grind was de vering en grip goed, en dit leidde al snel tot wat mooie onverharde paden die we in alle stilte en rust konden verkennen. Hate it or Love it, maar juist op dat soort paden ligt voor mij persoonlijk een gedeelte van de kracht van het elektrisch rijden. Stil en onopgemerkt rijden waar dat niet de voorkeur geniet, om het netjes te zeggen.

Omdat de accu laag in het frame ligt, wat helpt aan een laag zwaartepunt, en het frame volledig uit aluminium bestaat, licht maar sterk, manoeuvreert de Brekr gemakkelijk. Desondanks weegt de Brekr bijna 80 kg en is de grondspeling maar 146mm. Aan de andere kant is de zithoogte een fijne 790mm, wat helpt bij de wendbaarheid. Dit betekend dat bij scherpere bochten en mooie dijkjes je al snel kan pushen tot de max, en met je tenen en/of voetsteunen over het asfalt schrapt. De krachtige engine braking in mode 4 helpt heel erg met het sportieve rijden buiten de stad en is vaak krachtig genoeg dat echt remmen nauwelijks nodig blijkt. Een klein nadeel, het systeem lijkt de engine braking op te voeren tot een bepaalde waarde. Wat betekent dat als je van een brug of steile helling afgaat de Brekr net zo hard remt als op een vlakke weg. Gas los en met engine braking je snelheid relatief constant houden als je van een brug of helling afgaat zou een mooie manier zijn om de elektrische regen te bevorderen, maar nu remt hij eigenlijk te hard af en moet je gas bij geven de brug af.
Nu had ik de Brekr al eerder kort ervaren, maar binnen de eerste 2 minuten geeft de Brekr je het vertrouwen dat je nodig hebt. Dit merk je ook als het geregend heeft, de grip van de banden en de zitpositie zijn goed genoeg voor de natte Nederlandse dagen. Bewust op de dag van inlevering een uurtje in de regen rond gereden, en heb nog relatief sportief door de regen en plassen kunnen rijden.

De Brekr is juist niet alleen een scooter voor stadsgebruik en/of woon-werk verkeer. Kijkend naar het ontwerp en hoé de Brekr rijdt komt de herkomst en achterliggende gedachte naar voren; “Brekken is maximaal lol trappen in het Achterhoeks. “Høken, brekken en angoan” worden vaak in een zin genoemd. Een Brekr viert het leven, neemt het niet voortdurend te serieus, heeft het niet te hoog in de bol en heeft vaak een liefde voor gemotoriseerde wielen.”
Dus het idee van een plezierrit of zelfs een sportieve groepsrit klinkt helemaal niet zo raar. Even op een weekenddag spelen op de (elektrische) scooter is niet iets wat men snel denkt, op de jeugd na. Maar een rondje spelen met de Brekr, dat is exact de instelling waarmee ik op een zondag ben vertrokken en thuis ben gekomen met een mooie resterende 6 km range.
Is de Brekr daarmee de middenweg tussen een meer traditionele scooter, zoals Niu en Super Soco, en de vrij offroad/BMX georiënteerde elektrische Sur-Ron?